Tinne: Daadkracht in verbondenheid

Zoveel jaar geleden heb ik in mijn vorige functie Tinne aangeworven als medewerker slachtofferhulp. Ik wou haar graag terug spreken omdat ik haar bewonder voor het pad van persoonlijke ontwikkeling die ze gemaakt heeft doorheen de voorbije jaren en omdat ze een stukje spiegel voor mij was. Ik was bevoorrechte getuige en deelgenoot.

"secundaire traumatisering"

Na een tijdje werken voor slachtofferhulp raakte Tinne uit evenwicht. Alles kwam te dichtbij. Ze kon het onderscheid niet meer maken tussen de emoties van haar cliënten en haar eigen binnenkant. Iemand vertelde haar dat ze terechtkwam in het mechanisme van secundaire traumatisering waarbij het leed van het slachtoffer beleefd werd als haar eigen leed. Een vertrouwenspersoon, trok voor haar een grens en zei dat ze afstand moest nemen van haar werk. Omdat deze persoon iemand was die ze accepteerde en de kracht van het weten had kon ze de boodschap horen. Het was een scharniermoment omdat het mechanisme waarin Tinne vast zat doorprikt werd. De tijd was rijp om nieuw eigen mogelijkheden aan te spreken.

Tinne leeft verbonden met haar lichaam. Haar lijf is een spiegel en een gids om te voelen wat de betekenis is voor wat in de buitenwereld gebeurt. De boodschap deed iets op gevoelsniveau waardoor ze niet anders kon dan luisteren en handelen.

"grenzen zorgen voor ruimte om te te creëren"

Grenzen zorgen voor een ruimte om te creëren. Het tegenovergestelde van ruimte is chaos. Wanneer er ruimte is, ontstaat er creativiteit. Creativiteit is het gevoel van vrijheid en kansen. Voor groei en ontwikkeling zijn er grenzen nodig om vrijheid te kunnen voelen.

"daadkracht in verbondenheid" 

Een andere belangrijke hulpbron in haar eigen groei en ontwikkeling is het ontplooien van daadkracht. Daadkracht heb je nodig om de vertrouwde patronen te doorprikken. We houden ons graag vast aan onze gewoonten ook al voelen we intuïtief dat we moeten bewegen in een andere richting. De Anderen zijn de hulpbron om je aan te zetten om te bewegen van denken naar doen. Het ultieme zetje om niet alleen te weten wat goed is, maar ook het goede te doen.

Tinne denkt niet ver in de toekomst in termen van grote dromen. Wat ze wil ontwikkelen ontstaat in het hier en nu. De kunst is om receptief te zijn en open te staan omdat datgene wat je wil zich vaak manifesteert op een manier dat je niet verwacht had, of je niet had kunnen voorstellen. Het is een troef om te kunnen vertrouwen dat het juiste zich zal ontvouwen. Meer dan eens ontstaan nieuwe dingen niet zoals je had verwacht. Wanneer er een deur voor je neus dicht slaat, is het omdat een ander deur een betere is.

"Wanneer er een deur voor je neus dicht slaat is het omdat een andere deur een betere is"

Een oefening die Tinne ooit heel erg geholpen heeft om beter in verbinding te komen met wat ze wil, was elke dag bewust de keuze te maken om iets kleins te doen wat haar goed doet. Een ijsje gaan eten, of dat tijdschrift kopen die ze al lang eens wou lezen...

Zo ontdekte ze door toeval acroyoga. Het geeft haar verbinding met haarzelf, verbinding met de ander en de speelsheid dat haar erg in het moment brengt. Hierdoor is ze  zeer mindfull en kan ze erg genieten van elke beweging die zich in het nu bevind.

In de periode dat Tinne thuis was voelde ze zich schuldig. Want thuis zijn is niet nuttig en zwak. Anderzijds voelde ze duidelijk aan dat dit een belangrijke stap was om terug op krachten te komen. Ook hier liet ze zich ondersteunen door mensen om weg te blijven van dit schuldgevoel en in het vertrouwen te blijven.

"Door je te omringen met mensen die je vertrouwt, die je helpen denken en voelen zal je gerichter en doelbewuster handelen." 

Tinne heeft doorheen de jaren een bewustzijn ontwikkeld om in verbinding te blijven met datgene wat ze echt wil. Voelen wat de signalen zijn van haar lichaam is één van de belangrijkste gidsen. Alles start bij de ontdekking van wat je echt wil, wat je nodig hebt. Door je te omringen met mensen die je vertrouwt, die je helpen denken en voelen zal je gerichter en doelbewuster handelen. 

De spiegel die Tinne me telkens voorhield was dat ze sterk is om te vertrekken vanuit haar voelen. Ik maak deze verbinding niet altijd zo sterk. ik ben meer een hoofd mens. Samenwerken was soms confronterend. Ondertussen ben ik dankbaar voor deze confrontatie, of voor het bewustzijn dat sommige dingen me onzeker maakten of zelfs irriteerden. Dingen die prikkelen of onrust teweegbrengen zijn belangrijke leermeesters.

Geel, 7 maart 2018